Ադր­բե­ջա­նի արտաքին գործերի փոխնախարար Հա­ֆիզ Փա­շաևի՝ սե­փա­կան դի­մու­մի հա­մա­ձայն Ադր­բե­ջա­նի փո­խարտ­գործ­նա­խա­րա­րի պաշ­տո­նից հրա­ժար­վելն այդ երկ­րի իշ­խա­նա­կան հա­մա­կար­գում ըն­թա­ցող ընդ­հա­նուր փո­փո­խու­թյուն­նե­րի մաս է կազ­մում:

Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի և դրա նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի շուրջ կա­տար­վող ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի, գաղտ­նի փաս­տաթղ­թով նա­խա­րար­նե­րի աշ­խա­տա­վարձ բարձ­րաց­նե­լու, Նաի­րի Հու­նա­նյա­նի խնդ­րագ­րի և ներ­քա­ղա­քա­կան այլ հար­ցե­րի շուրջ «Ի­րա­տե­սը» զրու­ցել է քա­ղա­քա­գետ ՆԱ­ՐԵԿ ՍԱՄ­ՍՈ­ՆՅԱ­ՆԻ հետ:

Սիրիայում Ռուսաստանը շոշափելի ներկայություն ունի: Նրա դերն անվտանգության ոլորտում բավականին մեծ է: Ռուսաստանը շատ լծակներ ունի, որպեսզի նպաստի հայերի անվտանգությանը: Հայաստանը նույնպես առաքելություն ունի Սիրիայում:

Գաղտ­նիք չէ, որ այ­սօր Հա­յաս­տա­նում ի­րա­վա­կան ան­հաս­կա­նա­լի գոր­ծըն­թաց­ներ են, ո­րոնք օ­րեն­քի ու ար­դա­րու­թյան հետ ոչ մի ա­ղերս չու­նեն։ Սրան գու­մա­րած հա­ճախ գործ ու­նենք ընտ­րո­ղա­կան ար­դա­րա­դա­տու­թյան հետ։ Հի­շյալ խն­դիր­նե­րի շուրջ է «Ի­րա­տե­սի» զրույ­ցը քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ ԱՂ­ՎԱՆ ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՅԱ­ՆԻ հետ։

Հոկտեմբերի 25-ին Գլոբալացման և տարածաշրջանային համագործակցության կենտրոնը «Անի պլազայում» քննարկում էր կազմակերպել «Փորձի փոխանակման միջոցով՝ վիզաների արդյունավետ ազատականացման խթանումը Վրաստանում, Մոլդովայում և Հայաստանում» թեմայով:

Մենք ի ցուց դրեցինք քաղաքական կամքի շատ ուժեղ կողմը, որի ժամանակ քաղաքական կամքի առկայության դեպքում հնարավոր է շատ արագ կերպով արդյունքների հասնել, որոնք բխում են ժողովրդական պահանջից և առնչվում են կոռուպցիային, սոցիալ-տնտեսական կյանքում բոլորի համար հավասար հնարավորություններին, արդար ընտրություններին և ներկայումս առկա ամենամեծ մարտահրավերին. դատական բարեփոխումներին:

Նախ­կին պատ­գա­մա­վոր ՍԱՄՎԵԼ ՖԱՐ­ՄԱ­ՆՅԱ­ՆԸ, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին հա­մա­րե­լով ան­կան­խա­տե­սե­լի ու ան­կա­յուն, իր մտա­հո­գու­թյուն­ներն է հայտ­նում ներ­քին ու ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի շուրջ։

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը» ՀԴԿ ղե­կա­վար Ա­ՐԱՄ ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆՆ է։ Նա յու­րա­քան­չյուր պա­տեհ ա­ռի­թով մշ­տա­պես ըն­դգ­ծել է` Ադր­բե­ջա­նի և Թուր­քիա­յի ղե­կա­վար­նե­րի տա­րած­քա­յին նկր­տում­նե­րին առ­նչ­վող հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը պետք է լուրջ ըն­դու­նել և դի­վա­նա­գի­տա­կան խո­ղո­վա­կով ան­մի­ջա­պես հա­կա­դար­ձել։ Այ­լա­պես Ադր­բե­ջա­նի ստե­րը դր­սում եր­բեմն ճշ­մար­տու­թյան տեղ են ըն­դուն­վում, քա­նի որ հայ­կա­կան կողմն ի­րա­կա­նու­թյու­նը, ցա­վոք, չի ներ­կա­յաց­նում։

Մինչ աշ­խար­հում լուրջ զար­գա­ցում­ներ են, մեր սահ­մա­նից ոչ շատ հե­ռու պա­տե­րազմ է ըն­թա­նում, մենք մեր ներ­քին նեղ կա­ղա­պար­նե­րից դուրս չենք գա­լիս։ Ա­լիևն ար­դեն խո­սում է Զան­գե­զու­րը «հետ վե­րա­դարձ­նե­լու» մա­սին, իսկ մեր իշ­խա­նու­թյուն­ներն ամ­բող­ջո­վին ընկ­ղմ­ված են ներ­քա­ղա­քա­կան ինտ­րիգ­նե­րի մեջ։ 100 տա­րի անց էլ Թուր­քիան իր ցե­ղաս­պան ձե­ռագ­րին հա­վա­տա­րիմ է, իսկ աշ­խարհն է­լի լուռ հետևում է։ Սի­րիա­յում կա­տար­վո­ղի և մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նի մար­տահ­րա­վեր­նե­րի շուրջ ենք զրու­ցել մի­ջազ­գայ­նա­գետ ՍՈՒ­ՐԵՆ ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ։

ԱԳՆ մամուլի խոսնակ Աննա Նաղդալյանն անդրադարձել է Թուրքախոս պետությունների համագործակցության խորհրդի 7-րդ գագաթաժողովում Ադրբեջանի և Թուրքիայի նախագահների հայտարարություններին: